Fundacja Wspierania Kultury "Noc Poetów"

Logowanie

Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło

Losowa Fotka

Partnerzy

Nawigacja

Konrad Okulicz-Kozaryn

czasem

tocz się dniu leniwie
bardzo cię proszę o to
jutro niepewne, zatem trwaj dalej.
obdarz mnie swoją nudą
niech mnie przygniecie twój ciężar
zaleje twa monotonia
jesteśmy skazani na siebie
połączeni przestrzenią i...
CZASEM czymś innym
zadziw mnie jutro
choć już nie będziesz tym samym
czym jesteś dzisiaj.
czym jesteś dzisiaj?
może wiem czasem...
czasem??


dies irae

łzy to potop
tchnienie-cyklon
jęk jak grom
echem
twych dokonań
człowiecze
z mych ran ropa
brudne lico
śmieć zniewala mą naturę
-jam twą matką
żywicielką
owoc mój dla ciebie życiem
twój-pożoga
oraz chciwość
lecz
co zostawisz?
co dasz swym dzieciom?
wytłumacz
czekam
u twego progu
ja-twoja karma
dies irae

gdzieś
gdzieś rodzi się nowe
gdzieś gaśnie doczesność
wartością gdzieś człowiek
bezkresna gdzieś wieczność

gdzieś morze cierpienia
gdzieś honor i cnota
gdzieś może wspomnienia,
nostalgia, tęsknota

gdzieś przodków ślad żywy...
gdzieś odszedł człowieku??
gdzie duch jest szczęśliwy,
gdzieś TAM na wiek wieków...




rendez-vous

dziś mam spotkanie z brzozą wysmukłą
i prawie nagą wierzbą
tą, co rozlewa wokół łzy smutku i tęsknoty.
i z dębem wiekowym
co stoi nad brzegiem jeziora jak strażnik czasu
i z dzikiem smacznie chrupiącym jego żołędzie.
i z tą sarną płochliwą
co trwożnie wygląda spod źdźbeł trawy.
spotkam się też ze strumieniem wartkim
i tym także-mych wspomnień
o wiośnie utęsknionej
co odradza wszystko na nowo...

Komentarze

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?

Dodaj komentarz

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Oceny

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?
Wygenerowano w sekund: 0.05
3,585,683 unikalne wizyty